Bijna in de fles: de Gosebekistan, een gose waarvoor ik de mosterd (of in dit geval het fruit en de kruiden) in het Midden-Oosten heb gehaald: samen met het basisbier gingen namelijk versgeperst granaatappelsap en sumac mee in de vergistingstank.
Verklarende woordenlijst:
– gose: de enige zoute bierstijl ter wereld. Ook typisch: de licht zure smaak, en het gebruik van koriander.
– sumac: een oosters kruid dat frisse, zure tonen combineert met een lichte spiciness.
– gosebekistan: flauwe woordspeling op alle staten die op -stan eindigen.
Midden oktober brouwde ik als test een mini-ipa: tijdens het koken van de Milka (mijn ipa met lactose en aardbei) stal ik 4 liter uit de kookketel, lengde die aan met 4 liter water, en propte het brouwsel tjokvol Citra en Amarillo. Apart laten vergisten met een neutrale giststam en de Little Fluffy Clouds was geboren, een session ipa van amper 3% alcohol. De laatste fles staat te wachten op een gelukkige, de voorlaatste leverde deze proefnotities op.
Uitzicht: heel erg bleek, maar dat valt te verwachten: zo weinig mout kan niet anders dan een bijna doorzichtig bier opleveren. Lichtjes troebel, en een mooie schuimkraag.
Geur: superheldere neus van citrus (zeste van pompelmoes), passievrucht en gras. Hop, hop, hop.
Smaak: verrassend volmondig, dit biertje. De vlakte van de beperkte hoeveelheid alcohol ruimt heel snel baan voor de stevige bitterheid, die lang aanhoudt. De hoppen leveren ook smaak: zeste, citrus, groen gras… Ze zijn allemaal in da house. Bovendien zorgen de tarwe, zowel in gemoute als ongemoute vorm, en de haver toch nog voor een fijne moutsmaak. Beperkt, maar dat kan niet anders, voor amper 3%.
Misschien iets te bitter, maar verder is deze sidekick best geslaagd. Volgende zomer volgt zeker een tweede versie. Want zeg nu zelf: niks leuker dan meer dan één Little Fluffy Cloud te zien verdwijnen aan de horizon.
Gebotteld, gelabeld en bijna op: de Troebel in Paradise, een east coast ipa van 6,5%. Troebel dankzij de haver- en tarwevlokken, een paradijs dankzij de royale hoeveelheid Simcoe en Amarillo. Dubbel gedryhopped. De appel 2.0, zeg maar.
Gebotteld, gelabeld, en wel: hier is de Milka. Een ipa van 8% alcohol, met toegevoegde lactose. Daarna gelagerd op aardbeien, en gedryhopped met Citra en Mosaic. Een kruising tussen een milkshake en een bier. Hardcore, maar dan sweet & soft.
Tijdens onze laatste beer&foodpairing, met als Thema Antwerpen, stond er saltimbocca op het menu: kalfsvlees in gedroogde ham (Filet d’Anvers in ons geval) met salie. Omdat we niet meteen het juiste Antwerpse bier vonden om erbij te serveren, brouwde ik er zelf eentje: een saison met citra en vier kruiden. Hier is de Herbie goes Bananas…
Uitzicht: mooi blond, iets donkerder dan stro. De combinatie van 50% pilsmout en 50% pale mout levert een mooi kleurtje op. Stevige kraag. En een etiket waar je gerust een tijdje naar kan staren.
Geur: superfrisse citrustonen, die plaats maken voor de kruiden, zeker als het bier wat warmer wordt. De kruiden zijn niet meteen herkenbaar, op de salie na. Daar ben ik best blij mee: ’t is een bier, en geen bouquet garni.
Smaak: Herbie geeft meteen stevig gas, met best wat bitterheid, die gelukkig niet te agressief overkomt: het frisse karakter van de hop (citra, in overvloed) zit daar zeker voor iets tussen. Dan komt de salie, die toch wel een speciale touch aan dit bier geeft. De andere kruiden (rozemarijn, peterselie, citroentijm) zitten verstopt, al denk ik dat de citroentijm de citra mee versterkt en omgekeerd. Het bier is ver uitgegist en dus superdroog, maar de bitterheid zet zich niet door. Stevig gistje, die saisongist van Mangrove Jacks.
Al bij al een geslaagde combinatie van hop, kruiden en gist. Dringend tijd dus om nog eens saltimbocca te maken. Cheers!
Mijn wanhopige poging om de zomer terug tot leven te wekken, is de Little Fluffy Clouds: een mini-ipa van nog geen 4% alcohol. Tjokvol hoparoma en -smaak, en gebrouwen met onder meer gemoute tarwe en tarwevlokken, wat voor verrassend veel body zorgt. En een flou alco’lique. Wie toch het merk op de achterkant van het glas kan lezen, krijgt een fles. Guess?
Zo’n twee jaar geleden vroeg Steven me om een pompoenbier te maken. Inderdaad: die grote, oranje groentesoort levert wel degelijk een bier op. De stijl komt – hoe kan het ook anders – uit Amerika, en wordt er gebrouwen ter gelegenheid van – hoe kan het ook anders, bis – Halloween. Stukken pompoen worden geroosterd en dan aan een basisbier toegevoegd. Ook typisch is het gebruik van kruiden, zoals nootmuskaat, allspice, kaneel of koriander. Mijn twist: een pompoenbier op steroïden, van een kleine 9% alcohol. De Pump King was geboren.
Uitzicht: dit is er eentje uit het pre-etiket tijdperk, dus enkel de letters PK op het flesje verraden iets over de inhoud. Het bier zelf is amberkleurig, met lichtjes gekleurd schuim. De pareling is agressief, waarschijnlijk omdat de pompoen verder uitgegist is in de fles.
Geur: een kleine uppercut van alcohol wordt gecompenseerd door zoete karamel. Dat moet de pompoen zijn. Tussendoor drijven wat kruiden, vooral kaneel.
Smaak: de zoete smaak van de gekarameliseerde pompoen vult de mond, en breidt dan uit in warme alcohol, die erg lang blijft hangen. De Pump King heeft z’n naam niet gestolen: dit is duidelijk straffe kost. De alcohol blijft dominant, en geeft geleidelijk een beetje ruimte aan de kruiden. Niet meteen mijn meug, maar het staat er nog steeds. Laat de winter maar komen…
Mijn eerste zure bier komt eraan: een Berliner Weisse, een melkwitte doordrinker van 3%, die traditioneel in Berlijn gebrouwen werd. “Wir haben es nicht geweisst” leek me wel een gepaste naam. Tenzij jullie betere suggesties hebben, natuurlijk.
Big brother, aan de linkerkant, is een flinke jongen in wording. Een knaller van een ipa, die binnenkort gaat lageren op aardbeien en vanille. En dan op nog meer hop. Zijn kleine broertje, rechts, komt uit dezelfde brouwsessie, maar zal voor altijd een dwergje blijven: een session ipa van nog geen 4%. Maar wel propvol hop. Het najaar wordt dorstig.
We gebruiken technologieën zoals cookies om informatie over je apparaat op te slaan en/of te raadplegen. We doen dit met als doel om de beste ervaring te bieden en om gepersonaliseerde advertenties te tonen. Door in te stemmen met deze technologieën kunnen we gegevens zoals bladeren gedrag of unieke ID's op deze site verwerken. Als je geen toestemming geeft of je toestemming intrekt, kan dit een nadelige invloed hebben op bepaalde functies en mogelijkheden.
Functioneel
Altijd actief
De technische opslag of toegang is strikt noodzakelijk voor het legitieme doel het gebruik mogelijk te maken van een specifieke dienst waarom de abonnee of gebruiker uitdrukkelijk heeft gevraagd, of met als enig doel de uitvoering van de transmissie van een communicatie over een elektronisch communicatienetwerk.
Voorkeuren
De technische opslag of toegang is noodzakelijk voor het legitieme doel voorkeuren op te slaan die niet door de abonnee of gebruiker zijn aangevraagd.
Statistieken
De technische opslag of toegang die uitsluitend voor statistische doeleinden wordt gebruikt.De technische opslag of toegang die uitsluitend wordt gebruikt voor anonieme statistische doeleinden. Zonder dagvaarding, vrijwillige naleving door uw Internet Service Provider, of aanvullende gegevens van een derde partij, kan informatie die alleen voor dit doel wordt opgeslagen of opgehaald gewoonlijk niet worden gebruikt om je te identificeren.
Marketing
De technische opslag of toegang is nodig om gebruikersprofielen op te stellen voor het verzenden van reclame, of om de gebruiker op een site of over verschillende sites te volgen voor soortgelijke marketingdoeleinden.
