Een bierrecept dat leest als een kruidentuin? Hier is Herbie: Centennial als bitterhop, Amarillo als finisher, citra in de dryhop. Plus: salie, citroentijm, rozemarijn en peterselie. Benieuwd? Nog een paar weken geduld…
Auteur: stevengoed
Suske Wheat, the sequel
Hij is er weer, de Suske Wheat. Nu met El Dorado en Mosaïc als hoppen, en met een tikkeltje rogge. Met verbeterd recept, zouden ze roepen in de reclame. Dus: MET VERBETERD RECEPT!
Ps Heb je dat etiket gezien? Of beter: HEB JE DAT ETIKET GEZIEN?
O-o-o…
… it’s the m*therf*ck*ng O-o-Cherryso. Chocolate stout, gelagerd op tonka en geroosterde kokosschilfers, en dan 2 maand op krieken. Let me pick your cherry, baby.
Beet it
Oud bier, nieuwe zakken. Of toch voor wie de Bitte ein Biet geproefd heeft: http://draftmag.com/the-latest-culinary-ingredient-in-your-beer-beets/
Abstinence? Come again?
Bijna klaar om te bottelen: de O-o-Cherryso, imperial stout met kokosnoot en tonka en gelagerd op kersen, de Citric, saison met citra en rogge, en de Goosebumps, saison met citra en rogge gelagerd op stekelbessen. Gooseberries, op z’n Engels. Crazy. Da’s ook Engels.
Geproefd: de d’Ardennen
De d’Ardennen. Een bier genoemd naar z’n gist: de Wyeast Ardennes, naar het schijnt de huisgist van Achouffe. Logisch dan ook, dat ik daar een Chouffe Houblon-kloon mee wou maken, maar wel iets minder straf en minder bitter. Wat 3 maand geleden dan ook gebeurde. En nu: proeven maar!
Uitzicht: misschien beginnen met het etiket. Alweer een pareltje, met dank aan Floris Van Opstal. Minimalistisch, maar net daardoor zeer fijn. Verder: een heel stevige witte schuimkraag topt een mooi parelend bleekgeel bier af.
Geur: citrus. Fris, zestig. De hoppen zijn mooi aanwezig. En dan wat kruidigheid. Peper, koriander, alhoewel die er niet in zitten. Blame it on the yeast.
Smaak: in de smaak neemt de gist het voortouw: spicy, peper, bijna agressief. Daarna komen de hoppen: Simcoe en Centennial zorgen voor een frisse fruitigheid en beheerste bitterheid achteraan. Al bij al een lekker gebalanceerd bier, met een mooi evenwicht tussen hoppen en gist.
Potvoltoffee!
Een caramel-amberbier met als hoofdingrediënt een klassiek, Antwerps product? Uw tijd gaat NU in.
I know what you’ll drink next summer…
Als ge bij mij passeert tenminste: hier is de Suske Wheat!
Keldersurprise: de Peter Porter
Toen ik gisteren in de bierkelder dook om wat spullen bij elkaar te rapen, stootte ik op een oud flesje homebrew, zonder etiket. Ik had dorst, dus stopte het bier in de ijskast en deed het wat later open. Aan de kleur te zien, was er maar één optie: dit was de laatste Peter Porter, een bier dat ik twee jaar geleden voor collega David Boon brouwde, en waarmee hij alle peters van z’n kinderen verraste. Benieuwd deed ik een slok.
Stevig donkerbruin schuim topte een bijna maar toch niet helemaal zwart bier af. In de geur kwam allerlei lekkers me tegemoet: lichtjes gebrand, beetje zoet, kleine vineuze toets. In de smaak: heel veel donkere chocola, lichtjes bitter dus ook, en helemaal niet te zoet. Eerste tekenen van oxidatie brachten wat wijnzuurtjes mee.
Het is ongelooflijk hoe een zelfgemaakt bier, zonder conserveer- of smaakmiddelen, de tand des tijds zo mooi weerstaat. Vooral omdat het een eerder licht bier is, van amlper 6% alcohol. Eat your heart out, inbeffers.
In het gistvat: de Suske Wheat
Bijna klaar om te bottelen: de Suske Wheat, mijn allereerste tarwebier. Met wheat dus. Wheat. Ofwel: tarwe. Goh, hoe hard kan je een mop uitleggen?
In elk geval: er zit ook hop in. Veel hop. Binnenkort in jullie bekjes! Suskewiet!
