Toen ik gisteren in de bierkelder dook om wat spullen bij elkaar te rapen, stootte ik op een oud flesje homebrew, zonder etiket. Ik had dorst, dus stopte het bier in de ijskast en deed het wat later open. Aan de kleur te zien, was er maar één optie: dit was de laatste Peter Porter, een bier dat ik twee jaar geleden voor collega David Boon brouwde, en waarmee hij alle peters van z’n kinderen verraste. Benieuwd deed ik een slok.
Stevig donkerbruin schuim topte een bijna maar toch niet helemaal zwart bier af. In de geur kwam allerlei lekkers me tegemoet: lichtjes gebrand, beetje zoet, kleine vineuze toets. In de smaak: heel veel donkere chocola, lichtjes bitter dus ook, en helemaal niet te zoet. Eerste tekenen van oxidatie brachten wat wijnzuurtjes mee.
Het is ongelooflijk hoe een zelfgemaakt bier, zonder conserveer- of smaakmiddelen, de tand des tijds zo mooi weerstaat. Vooral omdat het een eerder licht bier is, van amlper 6% alcohol. Eat your heart out, inbeffers.