Misschien wel de belangrijkste hoofdrolspeler bij de correcte vergisting van een bier is de temperatuur. Te koud, en je gist valt stil zonder de suikers helemaal om te zetten, te warm en de gist gaat in een soort frenzy waarbij hij zoveel bijsmaken genereert, dat je bier niet meer lekker is.
Ik vergist de “Singin’ in the Rye” zo rond de 20°. De perfecte temperatuur om het bier mooi te laten doorgisten, zonder dat de gist het smaak- en geurprofiel van de hoppen en rogge door de mangel haalt. Om de temperatuur te controleren, gebruik ik een warmteplaat die gestuurd wordt door een temperatuurschakeling, gebouwd door mijn vader. Denk eens aan hem, wanneer jullie de “Singin’ in the Rye” komen proeven…